این شب ها شب های قدر است که باید قدر خودمان را بدانیم. قدر و اندازه سال آینده ما این شب ها رقم می خورد. این شب ها باید از خدا بخواهیم که خطاهای ما را ببخشد و بر آنها قلم عفو بکشد. باید توبه کنیم از تمام خطاهای گذشته و صدا بزنیم یا اله العاصین ...
پانویس:
- بی اینترنتی خیلی بده. خدا نصیب هیچ کسی نکنه که ارتباطش با دنیا قطع بشه.
- خیلیا این شب ها فرصت مناجات با خدا رو از دست میدن. خیلی حیفه. خیلی دیر خواهند فهمید که چقدر غریب هستند. امیدوارم که از خواب غفلت بیدار بشن.
- اما یه عده دیگه هستند این شب ها خیلی زحمت می کشند و خواب رو به خودشون حرام می کنن. امروز به دوستم گفتم: اگه می خوای جوشن کبیر بخونی و هیچ احساس نزدیکی به خدا نکنی بهتره بگیری بخوابی! باید درحالی دعا بخونی که حالت تضرع داشته باشی. اونوقت حس می کنی که جدی داری با خدا حرف می زنی. بارها و بارها آدمای زیادی رو دیدم که مثل هر سال داستان کسل کننده جوشن کبیر رو می خونن و وقتی مداح داره جوشن می خونه این بندگان خدا هی صفحات باقی مونده رو میشمارن ببینن چقدر دیگه مونده و کی تموم میشه! پس به خاطر همین باید دعا کنیم: خدایا: به ما توفیق و معرفت مناجات بده تا بتونیم باهات حرف بزنیم.
- و یه عده دیگه هم هستند این شب ها واقعا دارن مناجات می کنن! یا اله العارفین! یا حبیب قلوب الصادقین! خدای من! ظهور امام زمان رو نزدیک کن! اللهم عجل لولیک الفرج!
- یه عده دیگه هم هستند که همه این گریه زاری ها رو به مسخره می گیرند.
- شما جزو کدوم دسته اید؟
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر